W tym wpisie
Przepisy dotyczące nadzorowania pojazdów znajdujemy w dziale 8.4 Umowy ADR. Nie znajdziemy tam jednak definicji nadzoru. Większość doradców ADR uważa, że „nadzór” należy rozumieć tutaj dosłownie – przez obecność członka załogi lub innej poinformowanej osoby przy pojeździe przewożącym towary niebezpieczne. Poniekąd taka „definicja” wynika z wyżej wspomnianego działu. Nie zawsze jednak jest taka konieczność.
Na czym polega nadzorowanie pojazdów ADR?
Jakich towarów niebezpiecznych dotyczy nadzór?
Przede wszystkim, szczególnie restrykcyjnie wygląda to w przypadku klasy 1, tj. materiałów wybuchowych i przedmiotów zawierających materiały wybuchowe. Ponieważ jednak bardzo niewielu przewoźników zajmuje się przewozem takich towarów, skupię się tutaj na innych klasach.
Żeby ustalić, czy dany towar wymaga nadzoru, należy otworzyć Tabelę A i z kolumny 19 odczytać przepis specjalny. W przypadku poszczególnych przepisów specjalnych nadzór jest wymagany:
- S14 – od 0 kg ładunku;
- S15 – od 0 kg; nie musi być stosowany jeśli przedział ładunkowy jest zamknięty lub ładunek jest zabezpieczony przed bezprawnym i nieuprawnionym rozładunkiem;
- S16 – od 500 kg ładunku (o zmianach dotyczących tego zapisu w dalszej części wpisu);
- S17 – od 1000 kg ładunku;
- S18 – od 2000 kg ładunku;
- S19 – od 5000 kg ładunku;
- S20 – od 10 000 kg (lub od 3000 dla cystern) ładunku;
- S21 – nadzorowanie pojazdu w przypadku przewozu wszystkich materiałów promieniotwórczych, bez względu na ich masę; wyjątek gdy przedział ładunkowy jest zamknięty lub ładunek jest zabezpieczony przed bezprawnym i nieuprawnionym rozładunkiem oraz poziom promieniowania nie przekracza 5 milisiwertów na godzinę;
- S22 – od 5000 kg ( lub 3000 w cysternach) ładunku;
- S23 – od 3000 kg ( lub 3000 w cysternach) ładunku;
- S24 – od 100 kg ładunku.
